Spyro Reignited Trilogy

[Gespeeld op PS4 Pro]

Niet alleen Crash Bandicoot werd destijds als Playstation mascotte aanzien. Onze paarse draak Spyro kon toen ook op heel wat fans en populariteit rekenen. In tegenstelling tot de buidelrat wist Spyro ons een meer ontspannende platformer voor te schotelen. Eenmaal Activision de licentie in handen kreeg, volgden er nog heel wat Spyro games en werd zeven jaar geleden de immens populaire Skylanders-franchise het leven in geroepen. Hierbij werd Spyro eerder naar de achtergrond geduwd, maar nu kan onze dappere draak dankzij een nieuw likje verf de eerste drie avonturen in volle glorie herbeleven.

De Spyro Reignited Trilogy vertelt ons het verhaal van Spyro, een jonge draak die als enige de vloek van de kwaadaardige Gnasty Gnork weet te ontsnappen. Zijn opdracht bestaat er in om de volwassen draken te bevrijden en Gnasty een halt toe te roepen. De welverdiende rust na de eerste game is slechts van korte duur, want in de tweede en derde telg van de serie zullen er nog meer problemen en slechterikken opduiken. Het principe is in alle drie de games vrij simpel: red draken, zoek talismans of babyeitjes en verzamel tevens genoeg kristallen om naar nieuwe werelden en gebieden te kunnen reizen.

Hoewel het verhaal en diens opbouw zeer gelijkaardig is aan het origineel, kunnen we in de Reignited Trilogy toch wel wat langere, beter ingesproken en geanimeerde cutscenes terugvinden. Deze Trilogy kent hoofzakelijk een visuele make-over, waarbij alle werelden en gebieden ontzettend kleurrijk en gedetailleerd van de grond af aan opgebouwd werden. Ieder level kent een eigen, uniek thema waarbij ontzettend veel inspanning is gedaan om deze flink te moderniseren. Op het eerste zicht zou je denken dat dit een vrij eenvoudige taak is. Echter bewijst de ellenlange credit-scène dat er heel wat ontwikkelaars en meerdere studio's bij dit project aan te pas komen. Om het verschil pas echt goed te snappen, loont het zeker de moeite om eens wat footage van de originele games terug naar boven te halen. Pas dan zie je hoe de wereld vroeger bijvoorbeeld zeer weinig detail en versiering in de omgeving kende en details zoals gras en interactie tussen objecten zo goed als volledig ontbraken.

Voor deze remaster heeft men ook de handen flink uit de mouwen gestoken wat het ontwerpen van draken en NPC's betreft. De originele monsters waren vaak heel generiek en simplistisch ontworpen, iets wat anno 2018 er bijzonder slecht zou uitzien indien men besloten had om de originele ontwerpen te behouden. Nu is ieder monster heel gedetailleerd en goed geanimeerd om op die manier de humor, die het spel op heel wat momenten rijk is, beter over te brengen. Bovendien zijn alle draken uit de eerste game voor het eerst originele modellen met elk een kenmerkende look en persoonlijkheid, iets wat de sfeer in de remaster van Spyro 1 ten goede komt.

Een heel belangrijk aspect van een dergelijke remaster is het achterhalen hoe trouw men is gebleven aan de originele gameplay en controls. Op dat vlak kunnen we stellen dat hoofdstudio Toys For Bob een zeer indrukwekkend eindresultaat afgeleverd heeft. Het spelen van deze remaster voelt namelijk exact hetzelfde aan als het spelen van de originele titels op de PlayStation, met hier en daar enkele subtiele tweaks om het tempo van het spel er beter in te houden. 

We kunnen een paar extra hulpmiddeltjes terugvinden in de vorm van een optionele map, zodat de allerkleinsten of nieuwkomers onder ons zich niet verloren zouden voelen. In principe is ieder level compact genoeg om de map uit je hoofd te leren, maar het beschikken over deze optie kan nooit kwaad. Het zou misschien wel leuk geweest zijn dat de makers een paar moeilijkheidsgraden introduceerden, aangezien de Spyro games altijd al ontzettend gemakkelijk waren. We vermoeden dat heel wat kopers toch intussen de nodige game-ervaring hebben opgedaan en allicht net iets meer uitdaging willen. De lage moeilijkheidsgraad zorgt er wel voor dat je het spel prima met je allerkleinsten kan ervaren en ook zij van deze ervaring kunnen genieten.

Op visueel vlak wisten we jullie al te vertellen dat Spyro Reignited Trilogy een zeer kleurrijke en gedetailleerde bedoening is. Deze sfeer wordt mooi ondersteund door de bijhorende soundtrack, dewelke hoofdzakelijk bestaat uit remastered music tracks en één volledige nieuwe theme song. Om iedereen tevreden te stellen, is er de optie om de originele soundtrack af te spelen en kan je de dynamische overgangen tussen tracks desgewenst uitschakelen. Als we dan toch een minpuntje moeten zoeken, dan zouden we toch liever een optie voor ondertitels gehad hebben. Wanneer personages in de cutscenes met elkaar praten, is er geen enkele mogelijkheid om ondertitels weer te geven.

Technisch kent de Spyro Reignited Trilogy een beetje hetzelfde 'probleem' als de Crash Trilogy, namelijk het feit dat de framerate op 30fps gecapt is. Op zich is deze stabiele framerate wel goed genoeg om een niet al te moeilijk platformavontuur als Spyro te spelen, al is het wel leuker om over een 60-fps optie te beschikken. Echt veel grafische extra's voor de Pro-console, buiten een hogere resolutie, konden we op het eerste zicht niet meteen waarnemen. Met al de grafische pracht is het niet verwonderlijk dat de laadtijden ook net een tikkeltje langer zijn dan diens origineel. Je zal ongeveer een 12 à 15 seconden moeten wachten bij het switchen van level, hetgeen nog steeds een vrij acceptabele duur is.

De drie games worden tesamen aan een iets lichter prijskaartje naar voren gebracht en bieden ieder heel wat uren spelplezier. De verzamelaars onder ons kunnen hier nog wat uren aan toevoegen en dankzij de trophy/achievement list zijn er ook enkele extra uitdagingen in het spel gestoken. In het spel zelf kunnen we ook een paar milestones terugvinden. Dit zijn ook zeer specifieke opdrachten die, eenmaal voltooid, extra concept art galleries vrijspelen.