Wereldwijd tekort aan PS5 consoles en grafische kaarten te wijten aan onderdeeltjes die één dollar kosten

Een verslag van Bloomberg geeft een interessant inzicht in het wereldwijd tekort aan onder meer next-gen consoles en grafische kaarten. We wisten al dat alles te maken heeft met het tekort aan halfgeleiders (semiconductors), maar blijkbaar gaat het om enkele heel specifieke onderdeeltjes, zoals display drivers en power management chips, die een prijskaartje hebben van ongeveer één dollar.

Alles heeft dus te maken met het tekort aan die halfgeleiders, waardoor er een tekort is aan computerchips, wat dan weer een invloed heeft op de productie van alles wat zulke chips nodig heeft, gaande van computers en auto's, over grafische kaarten, tot consoles en meer.

Waarom er een tekort is: de perfecte storm

De reden voor dit tekort heeft te maken met een haast perfecte storm die zich in die richting heeft gevormd. Zo werden bestellingen aanvankelijk uitgesteld en de productie bijgevolg teruggeschroefd, omdat men naar aanleiding van de coronapandemie verwachtte dat er net minder computerproducten gekocht zouden worden in plaats van meer. De productie moest dus een stevige inhaalbeweging maken, en dat terwijl de globale bevoorradingsketen sowieso al hinder ondervond van corona.

Voorts werden in 2020 de PS5 en Xbox Series X|S gelanceerd, next-gen consoles waar uiteraard veel vraag naar is en die ook gebruik maken van de semiconductors. Grafische kaarten dan weer kwamen (opnieuw) erg in trek bij crypto miners toen de waarde van Bitcoin weer de hoogte in schoot. De "waardevolle industrie" van scalpers is alleszins blij met al die tekorten.

Tot slot kan ook nog gewezen worden op verouderde productiemethoden die in sommige landen gebruikt worden, waardoor de productie simpelweg niet efficiënt verloopt en er vertraging ontstaat, waardoor minder snel aan de vraag kan voldoen worden en er tekorten ontstaan. Tegenwoordig maken omwille van de toenemende digitalisering en het "internet of things" ook steeds meer producten gebruik van semiconductors, terwijl ze die voorheen niet nodig hadden.

Productie verhogen? Makkelijker gezegd dan gedaan ...

Een oplossing om tegemoet te komen aan de wereldwijde vraag zou natuurlijk zijn om de productie van semiconductors op te schroeven. Tot op zekere hoogte gebeurt dat ook, maar het is tegelijk ook makkelijker gezegd dan gedaan.

Het aantal bedrijven dat deze halfgeleiders maakt, is natuurlijk beperkt, en ook hun productiecapaciteit is beperkt. Die capaciteit uitbreiden kost tijd en geld, en hoewel er wel degelijk stevig geïnvesteerd wordt, komt het initiatief niet per se van de producenten zelf, maar vaak eerder van hun klanten, die zitten te wachten op semiconductors om te gebruiken in hun eigen producten.

De makers van semiconductors hebben er immers niet per se baat bij dat de productie verhoogd wordt. De schaarste zorgt er namelijk voor dat ze nu stevige contracten binnen halen en aanzienlijk meer winsten kunnen boeken. De schaarste is dus in hun voordeel.

Bovendien zorgt de huidige productiecapaciteit voor een optimale kostprijs en bijgevolg ook rendement.  Door de capaciteit nu fors uit te breiden zou het evenwicht in gevaar kunnen komen, wat zich later kan wreken. Wanneer de vraag weer normaliseert immers, zit men met meer capaciteit dan nodig is en dat heeft een negatieve impact op het rendement.

En nu?

De productie van semiconductors wordt sowieso opgetrokken, simpelweg omdat de vraag hoe dan ook stijgt, zelfs los van corona. Er zijn nu eenmaal meer en meer producten die er gebruik van maken en ook opkomende economieën hebben er meer en meer van nodig, net als de toplanden in de wereld. De "groene economie" speelt hier een belangrijke rol, onder meer via elektrische wagens.

Meer productie dus, maar dat betekent niet dat het tekort snel weggewerkt zal zijn. De capaciteit verhogen vraagt immers tijd en geld, en dat is eerder een geleidelijk proces. Het ziet er dus naar uit dat de bevoorrading zich pas na verloop van tijd zal normaliseren.

Interessant is wel dat grote bedrijven en landen zich nu meer dan ooit bewust zijn van hun afhankelijkheid van semiconductors, en bij uitbreiding andere onderelen. Verschillende bedrijven hebben dan ook al grote investeringen aangekondigd om in de toekomst bevoorradingszekerheid te kunnen garanderen.

De Verenigde Staten dan weer voeren een onderzoek om betreffende bevoorrading in kaart te brengen wat waar met welke grondstoffen precies foutloopt, welke impact dit heeft op de Verenigde Staten en wat het land kan doen om in de toekomst de bevoorrading te kunnen verzekeren. Mogelijk blijkt uit dat onderzoek dat Amerika wel erg afhankelijk is van Oosterse productie en misschien dat wat dat betreft dan wel het een en het ander in gang gezet kan worden om die afhankelijkheid te reduceren, al dan niet door productie meer in eigen handen te nemen.