E3-preview: Battlefield 3
“Second platoon, straight ahead! Covering fire!” - “I’m hit… Medic! Where’s the ******* medic?!” Als deze zinnetjes je als muziek in de oren klinken en je elke dag alle televisiekanalen doorzoekt om toch maar iets over het echte leven als militair te vinden, dan is Battlefield 3 het spel dat je natte dromen zal bezorgen. Tijd om je militaire terminologie nog even in te studeren en om het stof uit je M16 te blazen. “It’s time for war, baby.”
De lead designer bij Battlefield 3 is een echte game-veteraan (om in het thema te blijven). Hij is ondertussen al 12 jaar lang met Battlefield bezig en kent dus de kleine kantjes van de franchise best goed. De mantra’s die we al eerder hebben mogen aanhoren, worden nu ook weer ten berde gebracht: “Beste shooter ooit” en “next gen technologie op current gen platformen.” Gelukkig schakelt hij al snel over op datgene waar iedereen in de zaal op zit te wachten, namelijk nieuwe gameplay en extra informatie over Battlefield 3 en dan met name meer over de multiplayer.
Eerst mogen we – net zoals de mensen thuis – genieten van de verbluffend mooie demo waarbij men door een dorre zandvlakte dondert met een regiment tanks en er vervolgens een strijd losbarst tussen de twee partijen. Los van de ontploffingen ziet vooral de achtergrond er ongelooflijk indrukwekkend uit en geeft Battlefield 3 de indruk dat je ettelijke uren door de woestenij kan rijden zonder dat je ook maar in de buurt komt van eender welk stukje beschaving... en dat zou nog niet eens zo erg zijn.
De confrontatie laat echter niet lang op zich wachten en vermits er zowat tien tanks heen en weer liggen te schieten alsof het een tennismatch was, stijgt de rook en het stof hemelwaarts, waardoor ook jouw zicht stevig belemmerd wordt. Vervelend, dat wel. Realistisch ook en vooral mooi om te aanschouwen en een reden om even over te schakelen naar thermal view (voor militaire nieuwelingen: dat groen zicht waarbij hitte gebruikt wordt om zaken te detecteren). Na de intense strijd blijkt dat je eigenlijk geen hand meer voor ogen ziet door alle rook en zit er wederom niks anders op dan luchthulp in te roepen. Even een basis platleggen en alles is klaar voor de opmars van de tanks om het laatste vlekje weerstand weg te vegen. Kogels razen langs de tank heen, net zoals mortieren en ander zwaar geschut. Zelfs als je niks gezien zou hebben, hoor je nog steeds alles voorbij zoeven, net zoals het herladen van je eigen loop en het geratel van je machinegeweren als een mooie symfonie door je boxen schallen. Dat DICE gekend staat voor zijn gelikte visuals en zijn oorstrelende sound effects onderstrepen ze in deze kleine demo nogmaals.
Wat wil echter iedereen die iets met games te maken heeft? Zelf aan de slag kunnen gaan en dat beseft ook DICE, dus krijgen we een multiplayersessie op pc voorgeschoteld. Maar eerst: nog wat uitleg. Er zullen vier types infanterie in het spel zitten, allemaal uitgekozen voor hun specifieke sterktes. De ‘front soldier’ is je gemiddelde soldaat, al kan hij je wel medisch nog bijstaan. De engineer soldier is iets handiger, terwijl de support class je van munitie kan voorzien. Tenslotte heb je nog de recon-soldaat, die (zoals de term aanduidt) sterk is in verkenning. Als een van deze vier klasses kan je je gaan uitleven in de multiplayer van Battlefield 3 in een aantal modi. De drie modi die al gekend zijn, zijn Team Deathmatch, Conquest (“Battlefield 3 is geen Battlefield zonder conquest”) en Rush mode. Wat er nog aankomt, zal DICE pas later bekend maken.
Uiteraard is de franchise ook gekend voor zijn gebruik van voertuigen en andere mechanische hulpmiddelen. Dat is ook in de derde telg het geval, dus verwacht je maar aan tanks en jets. Omdat deze echter niet in de multiplayersessie zitten die we voorgeschoteld kregen, werd er amper aandacht aan besteed. Wel nieuw is dat je voertuigen ook kunnen regenereren. Pas vanaf een bepaalde grens zal het dan compleet onbestuurbaar worden, al kan je met tanks dan nog altijd vuren totdat ze compleet vernietigd worden. Meer info krijgen we ongetwijfeld in nieuwe trailers en volgende previews.
De aanpassingsmogelijkheden zijn ook in Battlefield 3 weer enorm uitgebreid. Zo zal je veel meer upgrades kunnen vergaren en gebruiken, zeker in vergelijking met de vorige titels. Zelfs je voertuigen zijn aan te passen, dus ook hier zal je je kunnen uitleven. Omdat de makers hebben gemerkt dat de dog tags (die de makers van EA kregen bij de afwerking van hun game) ook bij de fans best populair waren, zullen deze nu ook in het spel verwerkt zijn. Hiermee kan je je eigen statistieken laten zien aan andere spelers en deze dog tags zullen ook dynamisch worden aangepast, dus je hoeft niet elke drie seconden een andere tekst te gaan zetten als je een nieuwe mijlpaal hebt bereikt.
Mission: Operation Metro
Location: Heart of Paris – Stock Exchange district
Opposition: Russian forces
Mode of attack: Rush Mode / Infantry only
Rush mode is een gekend multiplayer-onderdeel van de Battlefield-franchise. Hierin moet je steeds een nieuw objectief weten te veroveren en zo verder doordringen tot je de overwinning binnenrijft. Het grote voordeel is dat je niet op dezelfde morzel grond moet liggen turen, maar dat het slagveld steeds verandert en er dus steeds een andere dynamiek in de levels zit. Klein nadeel voor sommigen: het is gericht op infanterie, close combat, snellere gameplay. Vergeet het dus maar om even met je tank overal door te rollen.
We worden als Amerikaanse troepen gedropt in een mooi Frans parkje. Als er geen oorlog gaande is, zou je meteen aan de kant van de vijver gaan zitten en wachten op de eendjes. Het oogt allemaal bijzonder mooi, al is het een verlaten paradijsje in de binnenstad. Kijk je wat rond, dan zie je de kapotgeschoten gebouwen en de brokstukken met her en der strategisch versterkte gebieden die je meteen duidelijk maken dat je niet met een witte vlag moet langskomen. Sprintend, kruipend en schietend banen we met ons team een weg door het eerste gebied. De pagode die iets te veel bescherming biedt aan de tegenstand wordt vakkundig platgelegd (we moeten die Frostbite 2.0-engine toch eens testen, niet?) en vervolgens blaast de achterhoede de twee ‘batteries’ op, zodat luchtondersteuning korte metten maakt met deze eerste stap. De Frostbite-engine is soms wel wat wisselvallig. Zo zal een muurtje ontploffen en gewoon een laagje gruis achterlaten, zonder ook maar enig brokstukje, terwijl andere zaken – zoals een houten barricade – mooi versplinteren en je zelfs wil wegduiken.
Sowieso zal je wel moeten leren leven met oorzaak en gevolg. Doordat de pagode tegen de vlakte werd gelegd, vormt dit gebied niet echt een goede schuilplaats voor de mensen die het opblaas-squad wilden verdedigen. Zoals die illustere Nederlander in zijn beste Nederlands zei: "elk nadeel heb zijn voordeel" (maar dan omgekeerd in deze situatie). Gelukkig is het dan toch gelukt en worden we gevraagd om nu ook verder op te rukken naar de Stock Exchange (beurs). Via de metro en intense vuurgevechten halen we links en rechts wat punten binnen en prijken we mooi mee bovenaan in de ranglijsten (jaja, dat eergevoel).
Zelfs zij die misschien niet zo denderend zijn in het shootergeweld, kunnen zich nog nuttig voelen. Naast het levend houden van je collega’s en het leveren van munitie kan je ook gewoon suppression points scoren. Dit houdt in dat je eigenlijk ‘spray and pray’ toepast. Je hoeft je tegenstander dus niet te raken, maar zolang je in de buurt schiet, zal je punten scoren. Hoe dit werkt? Het spel aanziet het als onderdrukkend vuur, waardoor je teamgenoten zich in betere posities kunnen plaatsen en zo de tegenstander kunnen afmaken. Jij helpt hen dus om de vijand stil te houden, zodat zij er van kunnen profiteren. Geen enkele reden dus waarom jij niet mee zou mogen profiteren van de uiteindelijke kill. Het lijkt slechts een kleine toevoeging, maar wel eentje waardoor de minder vaardige shooterfan toch zijn steentje kan bijdragen.
Omdat de gevraagde acties steeds anders zijn en je bij elk overlijden ook even je klasse kan aanpassen (meer verfijnde keuzes konden niet echt genomen worden, door de beperkte speeltijd en de beperkingen die DICE nog had opgelegd om deze demo vlot te laten verlopen, dus daarover in een volgende preview meer), blijft het ook verfrissend en spannend. Het ene moment in de verdediging kruipen om een opblaasactie te beschermen en vervolgens door te duwen via de smalle gangen in de metro om uiteindelijk met de daver op het lijf via de (zwaar belegerde) uitgang proberen weg te geraken om het gebied te kunnen beveiligen, maakt dat deze korte multiplayersessie aanvoelt als een eerste dosis drugs. Je mag eens proeven, voelt alle tintelingen, ziet en hoort alles piekfijn en twintig minuten later sta je weer buiten, wachtend op een volgende shot.