HANDS-OFF PREVIEW | The Blood of Dawnwalker maakt van tijd je krachtigste wapen

Rebel Wolves, de studio opgericht door Konrad Tomaszkiewicz, voormalig director van The Witcher 3: Wild Hunt, werkt aan zijn eerste game: The Blood of Dawnwalker. Ontwikkeld door een team van CD Projekt-alumni, belooft deze openwereld actie-RPG een donker, middeleeuws Europa tot leven te brengen. Het spel combineert klassieke dark fantasy met vampieren en legt de nadruk op keuzevrijheid, herhaalbare verhalen en een gelaagde gameplay-ervaring die verschilt per speelmoment.

Het verhaal speelt zich af in de fictieve regio Vale Sangora, een gotisch 14e-eeuws koninkrijk geïnspireerd door de Karpaten. De Zwarte Dood heeft de bevolking verzwakt, waardoor vampirische wezens, de Vrakhiri, hun macht kunnen uitbreiden. De speler kruipt in de huid van Coen. Hij is een ‘Dawnwalker’: een half mens, half vampier die overdag als mens leeft en vooral ’s nachts sterke vampierenkrachten gebruikt. Deze dualiteit is de kern van de gameplay: Coen heeft toegang tot andere vaardigheden, quests en interacties afhankelijk van het moment van de dag.

Het doel van Coen is duidelijk en urgent. Hij moet zijn familie redden binnen dertig dagen. In tegenstelling tot veel RPG’s waarin een dag-nachtcyclus automatisch verloopt, wordt tijd in The Blood of Dawnwalker gemeten via segmenten. Hoofdmissies verbruiken tijd, terwijl exploratie en zijmissies het tijdsverloop niet of slechts gematigd beïnvloeden. Dit systeem geeft spelers vrijheid, maar creëert tegelijkertijd een strategische laag waarin het plannen van acties en het kiezen van welke quests wanneer te voltooien essentieel wordt.

Tijdens een hands-off demonstratie op het Back to School evenement van Bandai Namco in Parijs werd een specifieke missie getoond in de stad Svartrau, waarbij dezelfde missie zowel overdag als ’s nachts werd gespeeld. Nachtelijke missies benadrukken Coens vampierzijde: hij kan daken beklimmen en muren en plafonds bewandelen met Plane Shift. Hij kan ook teleporteren via zijn Shadowstep kracht. Stealth en infiltratie zijn hier essentieel, terwijl hij vijanden aanvalt met klauwen en zijn gezondheid kan aanvullen door bloed te drinken. Combat biedt een mix van snelle actie en tactische elementen, met de mogelijkheid om te schakelen tussen automatische en handmatige aanvallen, quickslot-items en korte slow-motion momenten voor precisie.

Overdag verandert de aanpak volledig. Coen kan zijn vampierkrachten niet ten volle gebruiken en moet in plaats daarvan NPC’s raadplegen, onderzoek uitvoeren en bloedmagie toepassen. Zo voert hij een zoektocht uit naar de vermiste kerkmeester Radu, die is veranderd in een ondode entiteit. Coen gebruikt menselijke vaardigheden en necromantie om informatie uit de doden te verkrijgen. Dit laat zien hoe dezelfde missie totaal anders kan verlopen, afhankelijk van de tijd van de dag en Coen’s gedaante. Deze dual gameplay loop versterkt de herspeelbaarheid, omdat spelers elke missie vanuit meerdere perspectieven kunnen ervaren.

Combat in The Blood of Dawnwalker combineert elementen van actie-RPG’s zoals The Witcher met tactische vechtsystemen zoals Kingdom Come: Deliverance. Richtingsgevoelig blokkeren en pareren zijn van toepassing of je nu in vampier- of mensengedaante speelt. Spelers hebben drie skill trees: vampier-specifiek, menselijk en gemengd. Dit maakt het mogelijk om een speelstijl volledig op maat samen te stellen, waarbij stealth, directe aanvallen of magie naar voorkeur gecombineerd kunnen worden.

Het spel biedt ook aanpasbare camera-instellingen en een quick-swap-wapensysteem, waardoor spelers de controle behouden over hun ervaring. De combat oogt soepel, zowel tijdens gevechten overdag als in het midden van de nacht. Wel viel het op dat vijanden netjes hun beurt afwachten om je aan te vallen. Het is niet duidelijk of dit anders verloopt bij meer gevaarlijke missies of pittigere moeilijkheidsgraden.

Ook de diepgang van de wereld werd al snel duidelijk. Svartrau voelt levendig en geloofwaardig aan, met NPC’s die hun dagelijkse routines uitvoeren, pleinen die bruisen van activiteit en gebouwen die authentiek zijn vormgegeven. De architectuur, belichting en sfeer dragen bij aan een levendiger ervaring die is gehuisvest in een wereld die barst van de mythologie en geschiedenis om je in te verdiepen.

Grafisch maakt de game gebruik van Unreal Engine 5, met aandacht voor belichting, texturen en architectuur. Nachtelijke scènes laten het spel opvallen, met bijvoorbeeld een rode volle maan die Coen’s vampierkrachten aanduidt. De soundtrack versterkt de spanning, met veel koorzang en vocale elementen die doen denken aan The Witcher. Samen met de visuele stijl creëert dit een sfeer die zowel gotisch als meeslepend is.

Voor het overgrote deel lijkt dit een veelbelovende game, waar toch nog wat werk aan de winkel is. Vooral bij de gesprekken overdag viel het op dat problemen nogal snel opgelost zijn doordat je vaak maar uit twee antwoorden kunt kiezen en één antwoord er tussenuit lijkt te steken als de overduidelijke betere optie. De getoonde gameplay was maar een uur lang en we hebben dus niet kunnen ervaren wat voor resultaat het andere antwoord had gegeven in deze situaties. Dit kan een bewuste keuze van de ontwikkelaar geweest zijn om gewoon zoveel mogelijk gameplay te tonen in de gegeven tijd.