Widgets Odyssey I and II Bundle
Iedereen kent nu wel de Minis, de kleine spelletjes die voor een appel en geen ei te verkrijgen zijn in de Playstation Store. Veel van die minis zijn slechts gezelschapspelletjes in gameformaat, en sommige zijn oude arcadeklassiekers zoals Pac-Man Championship Edition. Dan zijn er ook nog vernieuwende games zoals topmini 'Monsters (probably) stole my princess'. Sinds kort kan je twee van die ‘nieuwe’ games verkrijgen in een bundel, namelijk Widgets Odyssey I en II. Beide games zijn al een halfjaartje oud, maar nu je deze allebei kan verkrijgen voor het soepele prijskaartje van 2 euro krijgen jullie (nogmaals) een review voorgeschoteld.
Voor de mensen met een PS1: de titel doet jullie alvast denken aan Abe’s Odyssey. Dit is in tegenstelling tot wat velen denken geen toeval. Eens je een tijdje gespeeld hebt, zul je merken dat ontwikkelaar Frima Studio’s veel inspiratie gehaald heeft uit deze klassieker. Widgets Odyssey vertelt het verhaal van vijf robots: Spad, Bruce, Cosmo, Helmut en Monk die na een kosmische niesbui ontvoerd werden door booswicht Yagor. Yagor gebruikt het puin van de ‘cosmic sneeze’ om een wapen te ontwikkelen waarmee hij het heelal kan veroveren. Onze robotvriendjes slaagden erin een schip te bouwen en ontsnapten daardoor aan de klauwen van Yagor. Hiermee begon de Odyssee van de Widgets.
(A)drenalin(e)
Maar zoals de fans van Prison Break nu al wel weten: Ontsnappen is slechts het begin. Na hun ontsnapping zullen onze helden zich een weg moeten banen doorheen vier episodes die elk een uitdaging met zich meebrengen. Eens je deze voltooid hebt, zal de mini afgelopen zijn en begint de tweede game. In elke episode ga je met een andere robot aan de slag die uniek is ten opzichte van de rest. Zo heb je een robot met jetpacks, wielen, lange poten om metalen wezens in te trappen en ga zo maar verder. Eenmaal je aan je eerste missie begint, wordt de link met Abe’s Odyssee steeds duidelijker. De 2D-gameplay met de nodige deuren, lasers en vijanden die je best vermijdt, zullen geen nieuwigheid zijn voor de kenners van onze buitenaardse vriend.
Toch heeft Frima een aantal nieuwe elementen toegevoegd. Zo is er in de eerste plaats drenalin, de energie waarop onze robotjes werken. Er is slechts een beperkte hoeveelheid van aanwezig dus zullen al je missies op tijd zijn. Je hebt echter tijd genoeg, ware het niet dat de robots je naar het leven staan en dat het incasseren van klappen altijd leidt tot verlies van drenalin. Dit vormt enkel een probleem wanneer je niet goed weet waar je heen moet, iets wat redelijk frequent (al dan niet altijd) gebeurt, en dat je na het doodgaan de hele episode moet herbeginnen. Als je dan het einde van de episode haalt, zal het aantal items dat je verzameld hebt en de overgebleven drenalin opgeteld worden en toegevoegd worden aan de highscores die, spijtig genoeg, enkel lokaal te bezichtigen zijn.
Planet of the Thrash Apes
Dit brengt ons bij de vijanden die je tegen zal komen op je ruimtereis. Doorheen de episodes zul je telkens een uniek vijand tegenkomen die allemaal een hart van metaal hebben. Zo heb je onder andere de gewone robots, maar ook mechanische apen die slaven ronselen om ze te laten werken in de mijnen - een subtiele link naar Planet of The Apes. Veel variatie is er niet aangezien er slechts 4 korte levels zijn. Om toch nog een acceptabele speelduur te krijgen, en om de episodes aan elkaar te praten zijn er ook nog tussenfilmpjes. Deze zijn veruit het beste aan de mini, want ze zijn elk voorzien van een prachtige presentatie en de nodige humor. Het eerste filmpje zullen de meesten al met een glimlach bekijken als je tot de conclusie komt dat je ruimteschip met schoolslagbewegingen door de ruimte klieft.
Ook later, als je bij de briefing te horen krijgt dat je naar een planeet gekatapulteerd zal worden, komt de subtiele humor weer boven. Je ruimteschip zal immers zomaar even een katapult uit zijn (of haar) broekzak halen en je kompaan richting aardoppervlak schieten. De filmpjes zijn enorm aangenaam om naar te kijken en juist daarom steekt de gameplay soms tegen. Vergeleken met de presentatie van de filmpjes steekt die van het eigenlijke spel soms tegen en van de subtiele humor merk je ook niet veel als je met je robot de eigenlijke missie volbrengt. In de missies zit ook al weinig variatie, want het draait er meestal om dat je zoveel van iets zal moeten verzamelen om een hindernis uit te schakelen. Enkel in het eerste level - als je even controle neemt over een monster om je een weg door planten te eten - wordt het gevarieerder, maar helaas is dit in de latere episodes ver te zoeken.
Twee maanden na de eerste Widgets komt Frima op de proppen met een tweede game. Na een kleine teleurstelling door de ruwe kantjes van het eerste avontuur van onze robotvrienden hopen we dat hier in de tweede game rekening mee gehouden is.
Na de weinig spectaculaire ontsnapping komen onze vrienden eindelijk aan bij hun thuisplaneet, of wat er nog van over is. De hele planeet is aan flarden geschoten door Yagor waarop het olijke vijftal voor eens en voor altijd een einde willen maken aan diens tirannie en het universum wil redden van een verschrikkelijk lot. Maar vooraleer we klappen gaan uitdelen moeten we eerst meer info verzamelen over het doen en laten van Yagor. Hiervoor gaat Spad, de robot met zijn lange krachtige metalen benen, naar de planeet om de zwarte doos te vinden die alle info van de planeet heeft opgeslagen. Na de afdaling naar het oppervlak ontdekken onze helden dat de hele planeet bedekt is met groen slijm.
Tomorrow never monks
Na een paar minuutjes rondhuppelen op de thuisplaneet wordt meteen duidelijk dat er enorm veel verbeterd is op vlak van variatie. We hadden het genoegen om in een slijmbal een heuvel af te rollen en hindernissen te ontwijken, om te lopen tussen slijmballen en om het op te nemen tegen de opperslijmbal. Deze laatste brengt veel welkome variatie met zich mee. Ook de achtergronden zijn verbeterd. Alhoewel het soms nog lastig is om te zien wat nu achtergrond is en wat nu platform is, is het aantal details er aanzienlijk op vooruitgegaan. Ook in de latere missies krijgen we veel meer variatie en in de tweede episode mogen we met Monk in ware James Bond-stijl een nachtclub infiltreren om meer te leren over de thuisplaneet van Yagor.
Dit houdt in dat we ons mogen verstoppen in een doos om beveiligingsrobots te misleiden en dat we mogen dansen om prestige te winnen in de nachtclub. Het dansen gebeurt door middel van een minigame waar je op het juiste moment op de knoppen van je controller moet duwen. Het enige spijtige is dat veel vijanden uit de eerste game weer van de partij zijn zonder toevoegingen. Widgets Odyssey II is identiek aan zijn voorganger, maar doet er een schepje bovenop. Het gebruik van Drenalin is terug evenals de mechanische apen die enorm lastig te doden zijn. Door dit copy/paste-effect zijn ook wel veel van de ruwe kantjes meegekomen.
- Presentatie filmpjes
- Humor
- Variatie tussen robots
- Gameplay ondergeschikt aan filmpjes
- Snel eentonig
- Doel niet altijd duidelijk
- Soms klungelige besturing