De Blob 2: The Underground
De game-industrie kent enkele oude rotten die heel wat innovatie in onze sector kunnen brengen, maar ook de jeugd weet wel met nieuwigheden op de proppen te komen. Enkele jaren geleden hebben studenten van Utrecht een game bedacht waarin verf centraal stond. THQ kreeg dit te horen en zette meteen een team aan het werk met hetzelfde idee. Het resultaat daarvan was 'de Blob' voor de Wii, een geinige platformer met een vervende blob in de hoofdrol. Nu zijn we alweer twee jaar verder en de ontwikkelaars willen Blob nog eens aan het werk zetten, ditmaal ook in HD.
Alhoewel er een “2” achter de titel staat, hoef je je geen zorgen te maken om iets gemist te hebben. Het is genoeg als je weet dat er een gemene groep genaamd ‘de Inkies’ aan het werk geweest is onder leiding van ene Comrade Black. Deze ‘Inkt Corporation’ heeft alle kleur uit de stad en het volk gehaald, waardoor alles er grijs uitziet en de bevolking er maar levenloos bijloopt. Kleurrijke Blob komt dit gelukkig te weten en besluit om, samen met zijn vrienden, de stad terug in te kleuren en Comrade Black te stoppen.
Het is net Pixar
Aangezien er veel verschillende kleuren in de game verwerkt zitten, heeft ontwikkelaar Blue Tongue ook gekozen om een cartoonstijl in het spel en de tussenfilmpjes te gebruiken. Dankzij de krachtigere HD-consoles worden de personages en objecten haarscherp op het beeld getoverd en je zou tijdens de filmpjes haast zweren dat je naar een Pixar-film aan het kijken bent. De game mist wel aan technisch detail, maar de gekozen stijl komt goed genoeg over om niet die extra effectjes te missen.
Op de HD-consoles mag het er dan allemaal extra gelikt uitzien, de Blob kent zijn oorsprong op de Wii en daar hebben ze dan ook hun tijd in gestoken. De Wii-versie is exact hetzelfde als zijn tegenhangers, maar mist wel wat scherpte in de personages en omgevingen. Ook het dieptezicht moest wat inboeten voor de console van Nintendo, maar de cartoonstijl helpt de game om er nog steeds even leuk uit te zien.
Een familie-game
De bedoeling in de Blob 2 is erg simpel. Ieder level begint nogal grijs en je hoort gebruik te maken van de verschillende kleuren verf om je omgeving of inwoners terug op te fleuren. Verf kun je terugvinden in poelen, gijsers of kleine robotjes die je kan platstampen om hun kleur te absorberen. Kleuren kun je ook mengen door eerst kleur één en dan kleur twee te absorberen. Rood en geel geven bijvoorbeeld oranje. We hebben het allemaal wel geleerd toen we jong waren, dus veel zoekwerk zal er wel niet nodig zijn.
De game is in zijn kern een 3D-platformer en je kan dus gaan en springen waar je zelf wilt. De Blob 2 komt wel traag op gang. Blue Tongue heeft, net als bij het origineel, voor de familie gekozen als doelgroep. Dit zorgt ervoor dat de game een lage instapdrempel heeft en je de eerste levels haast met je ogen dicht zou kunnen uitspelen. Veel nadenken zal er ook niet direct bij komen kijken. Je krijgt namelijk de hulp van je kompaan ‘Pinky’. Deze vliegende robot zal je iedere keer zeggen wat je precies moet doen en hoe je bij je volgende doel geraakt. Voor de ervaren gamer zal het dan ook wachten zijn tot de latere levels vooraleer het uitdagender begint te worden.
Mochten de jongeren toch in de problemen komen, dan kan je nog steeds een extra controller aan een vriend geven om je te helpen. Speler twee zal dan als Pinky aan de slag gaan en hij of zij kan je helpen om vijanden tegen te houden of de inwoners te schilderen. Verwacht er wel niet teveel van. Speler twee is niet meer dan een bolletje op het scherm en zal, net zoals in Super Mario Galaxy 2, enkel wat kunnen mikken en schieten. Een ietwat slaapverwekkende co-op dus.
De game komt tot leven
Tot nu toe klinkt de game als voor kleine kinderen ontworpen, maar Blue Tongue weet wel nog innovatief uit de hoek te komen. Na enkele levels zal de Blob enkele nieuwe technieken krijgen om zich bijvoorbeeld voort te bewegen op de muren of het plafond en eventueel nieuwe manieren krijgen om je vijanden het loodje te doen leggen. Meerdere varianten van vijanden komen ook opduiken om al je verf af te pakken of je in een inktpoel te droppen waardoor je schade krijgt.
De beste delen in ieder level zijn nog de momenten waarin je ondergronds gaat of in een gebouw kruipt. De game neemt dan een 2D-zicht aan en biedt enkele van de leukste en beste platform-elementen. Er wordt goed gebruik gemaakt van alle mogelijke opties die Blob ter hande heeft en er worden leuke puzzels aan de game toegevoegd. Deze levels kom je regelmatig tegen en zijn vaak nog leuker dan de 3D-omgevingen.
Net als de vorige ‘de Blob’ heeft deze game weer gevoel voor muziek. De deuntjes die uit je tv komen variëren naargelang de kleur die Blob heeft en hoe meer je inkleurt, hoe heftiger en beter de muziek wordt. Rood kan bijvoorbeeld voor Jazz-muziek zorgen, terwijl bruin dan weer voor een DJ zorgt. Na een tijdje zou je mogelijk alleen nog de kleur gaan gebruiken waarvan je de muziek het mooiste vindt, om maar aan te tonen dat Blue Tongue weet hoe ze muziek moeten gebruiken.
Naast het verhaal
Tijdens ieder level kun je achter ieder huisje kijken of op iedere toren springen, maar het hoofdverhaal heeft een tijdslimiet waar je je aan moet houden, al geven ze je wel meer dan genoeg tijd om je niet te moeten haasten. Nadat je de hoofddoelen in een level hebt afgerond, kun je ervoor kiezen om, zonder tijdslimiet, de gebieden te verkennen en opdrachten van bewoners op te lossen. Hoe meer je de mensen helpt en gebieden inkleurt, hoe beter je uiteindelijke score. Soms echter kunnen de levems al zolang duren dat je er gewoon geen zin meer in hebt en dat je gewoon verder wilt gaan naar het volgende level. Iets voor de doorzetters dus.
Na ieder level krijg je ook een party-level erbij. Deze levels kun je enkel in multiplayer spelen, waar iedere speler de vorm van Blob aanneemt. Samen moet je enkele opdrachten binnen de tijd vervullen, maar hoe meer iedere Blob inkleurt, hoe hoger zijn uiteindelijke score kan zijn. Zo kun je de levels coöperatief spelen, maar toch tegelijkertijd ook tegen elkaar. Veel waarde hebben deze levels wel niet te bieden, dus na het uitspelen van het hoofdverhaal kan het goed zijn dat je deze multiplayer niet direct zult opstarten. Misschien moet Blue Tongue de volgende keer een volledige co-op integreren?
- Muziek
- Net als Pixar
- 2D-levels
- Vrij simpel
- Komt traag op gang