Might & Magic: Clash of Heroes (XBLA, PSN)
Met Might & Magic: Clash of Heroes brengt Ubisoft een game die faam maakte op de Nintendo DS naar XBLA en PSN. De verslavende gameplay die een verfijnde combinatie is van drie-op-een-rij-puzzelgames, een strategy-titel en een diepgaande rpg werd intact gehouden, maar het spel kreeg wel een uitgebreide grafische update om het helemaal geschikt te maken voor HD-tv’s. Wat we een tijdje geleden al vermoedden in onze uitgebreide preview van de game, kunnen we ook bevestigen nu we het eindresultaat in handen kregen: Might & Magic: Clash of Heroes is een nog steeds verbluffende game met een schat aan content.
Heerlijke cocktail
De Might & Magic-franchise heeft een rijk verleden, gevuld met vele diepgaande rpg’s. In 2009 leek Clash of Heroes een experiment te zijn om de reeks met een nieuwe formule en frisse gameplay ook toegankelijk te maken voor het traditionele Nintendo-publiek. Hoewel de setting van de game verweven is in het Might & Magic-universum, hoef je de achtergrond van de eerdere titels niet te kennen om het verhaal volledig te kunnen volgen. Ondanks de totaal verschillende spelervaring die deze Clash of Heroes brengt, blijkt de game allerminst een zwak broertje in een gelauwerde franchise te zijn.
De succesformule van Clash of Heroes is erg vergelijkbaar met die van Puzzle Quest: Challenge of the Warlords die ook eerst op Nintendo’s handheld verscheen alvorens de stap te zetten naar het ‘grotere werk’. Net als de Puzzle Quest-games heeft Clash of Heroes kenmerken van een heleboel uiteenlopende genres. Het verhaal dat je beleeft en het ingebouwde levelling- en itemsysteem hebben alles in zich wat je zou verwachten van een uit de kluiten gewassen rpg. Het turn-based gevechtssysteem vereist het strategisch inzicht dat je aan de dag moet leggen bij het spelen van een strategy-game en de gevechten zelf ontplooien zich tot een tactisch steekspel dat steunt op stevige puzzelelementen. Het bij elkaar gooien van een aantal verschillende smaakjes is niet zo moeilijk, maar het is nu eenmaal een feit dat je dan veel vaker een misselijkmakende troep bekomt dan een lekkere cocktail. In het geval van Clash of Heroes voor de DS bracht ontwikkelaar Capybara toch eerder het laatste op de plank, en met de komst naar de Xbox 360 en PlayStation 3 is er alleen nog een papieren parasolletje en een vuurwerkstokje aan die op zich al pittige cocktail toegevoegd te zijn.
Twintig uren spelplezier over vijf verhaallijnen
Het verhaal dat de DS-versie zo meeslepend en innemend maakte, heeft de vertaling naar het grote scherm helemaal doorstaan en bovendien een mooie HD-opsmuk gekregen. Hoewel de game op de handheld al zeker geen lelijke titel was, zien de levendige kleuren, de vloeiende animaties en het frisse design er geweldig gelikt uit op je beeldscherm. Might & Magic: Clash of Heroes speelt zich 40 jaar voor de gebeurtenissen in Heroes of Might & Magic V af. De game bestaat in totaal uit vijf campagnes in de verschillende regio’s van de fantasywereld van Ashan. In elk van de gebieden controleer je een andere held. Deze moedige strijders zijn eigenlijk de jeugdversies van de helden van de eerder genoemde Heroes of Might & Magic V en gaan elk op pad in een apart verhaal met als doel om hun wereld te bevrijden van een onwezenlijk kwaad. Om de volledige singleplayer tot een goed einde te brengen, heb je wellicht meer dan 20 uren nodig, waarmee Clash of Heroes eerder de proporties van een stevige retailgame aanneemt van van een downloadbare titel.
In de spelwereld beweeg je over een kleurrijke map van knooppunt naar knooppunt om zo je uiteindelijke doel te bereiken. Wanneer je in aanraking komt met vijanden, wordt het beeld op de spelwereld vervangen door een spelbord dat ingedeeld is in twee zones. De troepen onder jouw commando bevinden zich op de onderste helft, terwijl je tegenstander zijn of haar manschappen op het bovenste scherm verzamelt. Het is de bedoeling om elk om beurt de pionnen op het bord te verplaatsen en er drie van dezelfde kleur op te lijnen. Door een horizontaal lijntje te vormen bouw je een muur, terwijl het bouwen van een vertikale drie-op-een-rij resulteert in een aanval op de tegenstander. Elke speler heeft de opdracht om de achterlijn van het spelbord te verdedigen. Wanneer een aanval wordt uitgevoerd, wordt die in eerste instantie opgevangen door de troepen die recht voor het aanvallende drietal staan. Met wat overblijft van de charge wordt de achterlijn, die een aantal hitpoints heeft dat afhankelijk is van de level van de speler, beschadigd. Wanneer een speler geen hitpoints meer over heeft is het gevecht afgelopen.
Met dit mechanisme wordt doorheen de hele game gespeeld met alternatieve elementen, zoals andere types strijdkrachten waaronder de ‘Elite’- en ‘Champion’-eenheden. Deze troepen zijn, in tegenstelling tot de basiseenheden, beperkt in aantal en hebben speciale mogelijkheden. Achter Elitetroepen moet je twee basistroepen van dezelfde kleur scharen, terwijl de grotere Champion-eenheden in totaal twee rijtjes van twee troepen achter nodig hebben om in actie te schieten. Daarnaast kan je ook nog aanvallen van vechters met dezelfde kleur met elkaar linken of fusies maken van twee aanvallen die zich achter elkaar op het spelbord bevinden.
Diepgaand en pittig puzzelsysteem
Het duurt niet lang eer je dit gevechtssysteem begrijpt en vlot tegenstanders de pan in hakt, mede dankzij een goede in-game tutorial, maar je zal wel even zoet zijn om alle finesses tot in de puntjes te beheersen en ook de moeilijkste sidequests naar je hand te zetten. Door de diepgang van het systeem en de toch wel steile leercurve (een heleboel puzzelmechanismes zijn van bij de start beschikbaar), word je af en toe serieus op de proef gesteld en zal je ook soms het onderspit delven omdat je nog niet alle trucjes beheerst. Wij houden wel van een diepgaande spelervaring en namen dat er graag bij, maar wie zijn puzzelgames graag gemakkelijk heeft en helemaal geen ‘You fail’-boodschappen wil zien is bij Clash of Heroes toch aan het verkeerde adres.
Bij het spelen van de game komt zoals gezegd ook heel wat strategie en planning bij kijken, want voor elk gevecht kan je kiezen uit een heleboel verschillende strijdkrachten die doorheen het verhaal vrijgespeeld worden, een beperkt aantal Elite- en Champion-strijders en accessoires die verschillende aspecten van de gameplay kunnen beïnvloeden. Naast de elementen die al in de DS-versie zaten ingebouwd, werden heel wat toevoegingen en tweaks uitgevoerd om het geheel ook aantrekkelijk te maken voor wie Clash of Heroes op Nintendo DS al kapot heeft gespeeld.
De uitdagende sidequests en de beloningen die daarbij horen zorgen ervoor dat je je ook buiten de strikte verhaalmodus een hele tijd zal kunnen verwarmen aan de game. Nadat je een campagne hebt uitgespeeld, kan je vrij in die spelwereld rond bewegen en alle hoekjes en kantjes die je mogelijk gemist hebt verder gaan ontdekken. Eens je dat begint te doen, gaan de laadtijden tussen twee omgevingen wel opvallen. De maps waarover je beweegt tonen telkens immers maar een klein stukje van de volledige omgeving waarin je kan rondlopen. Wanneer je je naar een knooppunt op een volgend scherm verplaatst, heeft de game toch wat tijd nodig om die volledig in te laden. Ook voor het starten van een gevecht is er een merkbare wachttijd. De tien seconden die je doorgaans al wachtend spendeert bij laadschermen kan irritaties opwekken, zeker als je op zoek bent naar een welbepaald item of personage dat je niet meer precies weet zijn en daarvoor de hele spelwereld moet overlopen.
Kleine lettertjes
De visuals en het algemene design van de game zijn sterk gewijzigd bij het porten naar Xbox 360 en PlayStation 3. De spelwereld en de geanimeerde cutscenes zijn voorzien van handgetekende graphics in een kleurrijke anime-stijl, wat perfect werkt voor de game. Wat je te zien krijgt bij gevechten is iets minder impressionant. Vooral bij het spelen op een SD-tv hadden we heel wat moeite om de tekst die op het scherm verschijnt te lezen. Hoewel we een strakke vormgeving en dito fonts wel kunnen smaken, had de lettergrootte wat ons betreft toch wat groter gemogen. Ook de weergave van de personages op het spelbord is eerder klein en ondanks de kleuraccenten maakten we soms foutjes door bijvoorbeeld oranje en bruine elfjes op een rij te proberen zetten – zonder succes natuurlijk.
Naast de uitgebreide singleplayer-verhaalmodus beschikt Clash of Heroes ook van een aantal multiplayer-spelmodi voorzien. Spelers kunnen lokaal of online aan de slag gaan met een aantal helden die elk over unieke eigenschappen en mogelijkheden beschikken. Deze multiplayer heeft door de aard van de platformen en het type gamers dat ze bevolken zeker meer potentieel dan het origineel op Nintendo DS.
Er zijn een online en offline 1v1 en 2v2 coöperatieve spelmodus voorzien, waarin je de technieken die je oppikt in de singleplayer campagne kan gebruiken om je vrienden een lesje te leren in tactiek en speldoorzicht. Hoewel het vechten en puzzelen tegen menselijke tegenstanders een andere dynamiek heeft dan die van de AI, kon deze multiplayer onze aandacht niet echt lang vasthouden. Naast de 1v1- en 2v2-games had de toevoeging van een tornooi- of competitie-modus de multiplayer wat steviger kunnen maken. We vonden het bovendien ook jammer dat, ondanks er een spelmodus voorzien is die de naam ‘co-op’ draagt, we het niet met z’n tweeën vanuit onze zetel online konden opnemen tegen een ander team en bovendien ook niet offline tegen een team van AI-spelers.
Might & Magic: Clash of Heroes is te koop op de Xbox Live Marketplace voor 1200 Microsoft Punten (ongeveer 15 euro).
- Diepgaande puzzelgameplay
- Lang en leuk verhaal
- Uitdagende gevechten
- Kleine lettertjes
- Laadtijden