Wii Play: Motion
We schrijven 8 december 2006. Samen met een geheel nieuwe console, brengt Nintendo de gebruikelijke resem ‘launch titles’ op de markt. Sommigen zijn netjes gebundeld met bijhorend gadget of controller. Wii Play was zo’n spel, verkrijgbaar met de fameuze Wii-Remote die het 'motion gamen' naar een hoger level moest tillen. Intussen 5 jaar later probeert Nintendo dit opnieuw, hetzij met een andere game en controller.
Een nieuwe controller en game is eigenlijk te veel gezegd voor wat Wii Play Motion voorstelt. Het spel valt simpelweg te bezien als een completere versie van zijn voorganger. Het concept is hetzelfde gebleven: ridicule mini-games waarbij de intussen gekende Mii's de hoofdrol spelen. Maar waar het origineel je 9 mini-games aanbood, schotelt Wii Play Motion je er nu een 3-tal meer voor. Nog niet overtuigd? Wel, de tweede troef van deze game is dat het gebruik maakt van de verbeterde Wii-Remote: de Wii MotionPlus. Zo moeten de problemen met de falende besturing uit het eerste deeltje verholpen worden. Daarnaast is het natuurlijk ook gewoon een slimme verkooptruc van Nintendo.
Vanzelfsprekend bestaat de gameplay van Wii Play Motion uit een heleboel mini-games. Deze kleine spelletjes worden allemaal voorgesteld door de eerdergenoemde Mii's. Dit betekent dat er vooral gericht wordt op de kindvriendelijkheid van het spel. De typische deuntjes en omgevingen waarin de mini-games zich afspelen lijken recht uit Wii Sports Resort en consorten te zijn weggelopen. Bij dat laatste is er weinig aandacht besteed aan realiteit en grafische pracht. Simpele omgevingen, zoals de zee, een meer en een veld, spreken sowieso al niet tot de verbeelding en dat is blijkbaar ook niet de bedoeling geweest. 'Maar ach, het is een Wii game, die spellen moeten het toch nooit hebben van graphics?'
Correct, maar de inhoud moet dan wel in orde zijn. En alhoewel sommige mini-games gegarandeerd een glimlach op je gezicht zullen toveren - zeker als je met meerdere tegelijk speelt - weet het gros echter niet te overtuigen. Ieder spelletje dat je kan spelen ondersteunt de Wii MotionPlus zo goed als het kan. Je hebt bijvoorbeeld het voor zichzelf sprekende 'Jump Park'. In deze mini-game is het simpelweg de bedoeling dat je tot bij een portaal naar boven springt en ondertussen zoveel mogelijk diamantjes verzamelt. De richting waarnaar je stuitert wordt bepaald door de stand van de Wii MotionPlus in je handen. De handelingen die je maakt worden één op één vertaald op het scherm. Staat de controller bijvoorbeeld verticaal gericht, dan zal je Mii ook verticaal springen. Nintendo’s nieuwste stukje technologie doet zijn werk naar behoren, maar dat wisten we al langer.
Het probleem zit hem echter in de duurzaamheid van de inhoud. 'Jump Park' is zeker en vast niet de meest originele mini-game die we ooit op ons beeld gezien hebben. Dit moet ook niet, zolang het maar leuk is en interessant blijft om te spelen. Een gevoel van verslaving zou gecreëerd moeten worden. Maar daar wringt het schoentje. De meeste spelletjes zullen je na een paar keer spelen niet langer boeien. Bij ‘Cone Zone’ bijvoorbeeld moet je Mii een gigantisch horentje vasthouden, waar een grote ijsschep de gigantische ijsbollen opschept. Het is aan jou om het horentje recht te houden zodat de omstaanders niet getrakteerd worden op een smakelijke regen van ijs. Op zich leuk bedacht en de goed werkende besturing maakt het wederom leuk om te spelen. Maar ondanks de verschillende extra stages en levels en de mogelijkheid om records te vestigen en die van anderen te breken, kan ook deze mini-game niet echt verbazen of enig ‘wow’ gevoel opwekken. En dat geldt spijtig genoeg voor elke game die in dit 12-delige pakket te vinden is.
- 4 spelers functie
- Eenvoudige graphics
- Mini-games niet overtuigend