REVIEW: MotoGp 25 neemt hier en daar een hogere versnelling

MotoGP 25 van developer Milestone (Monster Energy Supercross,Hot Wheels Unleashed) laat gelijk zien dat snelheid en precisie opnieuw centraal staan in deze langlopende racefranchise. Bepaalde voorgangers worstelden soms met balans tussen realisme en toegankelijkheid, maar daar slaagt deze nieuwste editie opvallend goed in om beide doelgroepen, zowel hardcore sim-liefhebbers én casual racers,  aan te spreken zonder zich te verliezen in al teveel poespas. De game voelt niet revolutionair aan (titel geeft het een beetje weg; niet ieder jaar heeft al een MotoGP gehad maar het eerste is van 2007);  eerder als een gefinetunede Kawasaki Ninja 400: strak, betrouwbaar en klaar om op volle toeren te draaien.

Vanaf de eerste bocht valt het op hoe verfijnd de motor-handling aanvoelt. De physics zijn voelbaar verbeterd ten opzichte van MotoGP 24, met een realistischere gewichtsoverdracht bij remmen, versnellen en insturen. Je motor reageert subtieler op input en dat maakt het verschil, vooral bij lange races waar bandenslijtage en concentratie een grotere rol beginnen spelen. Op nat asfalt wordt elke fout genadeloos afgestraft, maar het blijft fair. Races zijn intens en vragen focus, maar de leercurve is eerlijk – je wordt niet gestraft omdat de game tegenwerkt, maar omdat je zelf risico’s neemt; was het op de echte baan maar zo eerlijk.

De AI rijdt dit jaar toch weer een stuk overtuigender. In eerdere edities wisselden tegenstanders nog weleens tussen slaapwandelend voorspelbaar en onrealistisch agressief (voor een spel), maar dat is grotendeels verleden tijd. AI-rijders maken menselijke fouten, verdedigen hun lijn verrassend creatief en laten zich soms onder druk tot fouten verleiden. Dat zorgt voor organische races met momenten van spanning die de vorige edities soms misten, zoals een bijna-aanvaring in een haarspeldbocht of een inhaalmanoeuvre in de laatste ronde.

Grafisch is MotoGP 25 geen Grote Sprong Voorwaarts (thank god), maar eerder een evolutie. De circuits zijn met meer detail aangekleed, vooral wat betreft trackside-elementen en weersinvloeden. Regen is realistisch en indrukwekkend, met opspattend water en glimmende helmen die fel afsteken tegen donkere luchten. De motoren ogen strak en klinken rauw – je voelt de kracht in elke versnelling. Het publiek...not so much: blijft een zwakke schakel, met animaties die uit de PlayStation 3-tijd lijken te komen. Ook cutscenes in de carrière zijn eerder functioneel dan inspirerend; niet dat daar de focus zou moeten liggen in een race-spel, maar contrast is soms nogal groot.

De carrièremodus blijft de kern van de ervaring. Net als voorheen start je in Moto3 of Moto2, afhankelijk van je eigen ambitie, ervaring en durf, maar er zijn extra lagen toegevoegd. Sponsordeals hebben meer invloed, teamverwachtingen zijn dynamischer en er worden vaker mid-season gesprekken gehouden over prestaties en transfers: dit versterkt de illusie van een levende motorsportwereld waarin jouw beslissingen tellen. Rivaliteit wordt uitgelicht, en hoewel de dialogen oppervlakkig en voorspelbaar zijn, werkt het systeem. Er zijn ook kleine RPG-elementen toegevoegd – bvb. verbeteren van teamfaciliteiten of het trainen van vaardigheden – die zorgen voor een beetje variatie en diepgang tussen de races door.

De moeilijkheidsgraad is goed schaalbaar. Dankzij uitgebreide opties voor assistentie (automatische remhulp, ideale lijn, en aangepaste physics ) kunnen beginnende spelers snel grip krijgen op het spel: perfect voor iemand die -somehow- voor de eerste keer een MotoGP-game speelt. Maar tegelijkertijd kunnen meer ervaren rijders alles uitschakelen en zich verliezen in het zoeken naar de perfecte racelijn. De tutorial is ok,maar voelt soms iets te beknopt. Een paar extra scenario’s of tips voor specifieke circuits zouden hier welkom zijn geweest.

Multiplayer is robuuster dan ooit. Lag en verbindingsproblemen, die vorige edities nog regelmatig teisterden, zijn nu merkbaar verminderd. Matchmaking gaat (thematisch) goed vooruit en is meestal eerlijk, met voldoende actieve spelers in de eerste weken na release (maar zoals vaak blijft dat niet, dus als je multiplayer achievements wil: vooruit met de geit). De toevoeging van regelmatige community-toernooien – inclusief seizoensgebonden beloningen – voegt wat extra motivatie toe. Cross-play werkt beter dan verwacht tussen platforms, behalve de voicechat; met de beste wil van de wereld en high-end hardware was die om aan de kant te gaan staan en je helm ergens in het PS3-publiek te keilen van frustratie. Mogelijk wordt dit nog gepatcht.

Ten slotte is er nog de historische modus, een geliefd element voor fans van de sport. Dit jaar ligt de focus op de jaren 2000 (jah; ondertussen al historisch), met iconische duels tussen legendes als Rossi, Gibernau en Biaggi. De set-up is eenvoudig: race deze scenario’s en verdien beloningen, maar het biedt variatie en een fijne nostalgische afwisseling op de moderne kalender.