REVIEW | Stellar Blade zet de standaard voor pc-ports

Na meer dan een jaar wachten kunnen pc-gamers eindelijk aan de slag met Stellar Blade, de eerder exclusieve PS5-hit van de Zuid-Koreaanse ontwikkelaar ShiftUp. We kunnen alvast vertellen: Het is het wachten waard! Deze pc-versie schittert niet alleen visueel, maar toont ook hoe een degelijke port hoort te zijn. Geen technische rompslomp, geen geforceerde koppeling met PlayStation Network, gewoon een vloeiende, inhoudelijk sterke actiegame met een flinke scheut stijl en spektakel.

Voor wie Stellar Blade nog niet kent: het is een stijlvolle third-person actiegame die flirt met het genre van de Soulslikes, maar tegelijk toegankelijk is. Denk aan strakke, responsieve combat waarbij perfect getimede parry’s en dodges beloond worden, maar dan zonder de masochistische moeilijkheidsgraad van een Dark Souls. Voeg daar een vleugje Bayonetta of NieR: Automata aan toe en je krijgt een idee van wat je mag verwachten. De gevechten zijn snel, kinetisch en strak geregisseerd, met een fijn ritme tussen aanval, verdediging en verkenning. Je speelt als Eve, een hightech krijger met een outfit die meer uit een modeshow lijkt te komen dan uit een militaire kazerne, maar onderschat haar niet: haar arsenaal aan moves is indrukwekkend. Zwaarden, speciale aanvallen, gadgets en upgrades zorgen voor genoeg afwisseling om dertig uur gameplay fris te houden.

Wat op console soms nog wat hapert bij het uitvoeren van een parry, met name door wisselende framerates, voelt op pc véél vloeiender aan. Zeker als je op 144Hz of hoger speelt, krijgt de gameplay een extra gevoel van snelheid en impact. Elke klap, sprong en ontwijking voelt preciezer en natuurlijker, wat cruciaal is in een game die zoveel inzet op reactietijd en ritme. Het verschil zit hem in de details: de animaties ogen strakker, input voelt directer en de combat wordt daarmee intuïtiever dan ooit.

ShiftUp verdient alle lof voor de manier waarop ze deze game naar pc hebben gebracht. Waar andere PlayStation-ports zoals The Last of Us Part I worstelden met bugs, crashes en onverklaarbare prestaties op krachtige hardware, loopt Stellar Blade als een goed geoliede machine. De game biedt uitgebreide grafische opties, waaronder ondersteuning voor DLSS 4, DLAA, FSR 3, ultrawide monitors en een framerate die loskomt van de 60fps-beperkingen op console. Sterker nog: op een degelijke setup kun je moeiteloos richting 144 of zelfs 240 fps, wat het responsieve karakter van de game alleen maar ten goede komt. Tijdens onze tests op een pc met een RTX 4070 Super en Ryzen 7 7700X presteerde de game op 1440p nagenoeg vlekkeloos. Alleen in grotere, open gebieden zoals de Wasteland zakte de framerate heel licht, maar nooit op een storende manier. Het blijft indrukwekkend hoe stabiel en bugvrij alles loopt, zelfs na dertig uur speeltijd. Geen crashes, geen haperingen, geen rare visuele artefacten of audio die achterloopt: dit is een port zoals het hoort.

Samen met de pc-release verschijnt ook de Stellar Blade: Complete Edition, inclusief een crossover-DLC met Goddess of Victory: Nikke. Dat klinkt in eerste instantie als een schaamteloze cosplay-cashgrab, maar gelukkig heeft deze uitbreiding inhoudelijk ook iets te bieden. De zes nieuwe missies in de DLC introduceren een verrassend leuke third-person cover shooter-minigame, waarin je vijanden neermaait met een aanvalsgeweer terwijl je tussen betonnen zuilen dekking zoekt. Het tempo ligt hoog, de actie is intens en de speciale aanvallen zijn over-the-top in de beste zin van het woord. Alles bij elkaar is deze crossover meer dan een luchtige bonus: het voelt als een waardevolle toevoeging voor wie al genoten heeft van de hoofdgame. Daarnaast zijn de unlockable outfits een leuke extra beloning die aansluiten bij het over-the-top stijltje van de game.

Wat blijft is het verhaal en dat is nog steeds het zwakste onderdeel van Stellar Blade. Het is niet per se slecht, maar wel voorspelbaar en weinig gelaagd. Eve’s reis door een post-apocalyptische wereld is vooral een excuus om haar van het ene gevecht naar het volgende te loodsen en hoewel er af en toe interessante worldbuilding is, mis je echte diepgang of verrassingen. De personages zijn functioneel maar oppervlakkig, de dialogen soms wat houterig en het plot verloopt volgens het boekje. Maar goed, dat hoeft niet altijd een probleem te zijn. Als de gameplay sterk genoeg is, dan kan een eenvoudig verhaal prima functioneren als vehikel voor actie en exploratie. En laten we eerlijk zijn: niemand speelt Stellar Blade voor de filosofische beschouwingen of diepe karakterontwikkeling. Het draait hier om de beleving, de adrenaline en het spektakel.