Review | Super Mario Party Jamboree + Jamboree TV is een rollercoaster van minigames

Nintendo heeft met de Switch 2 duidelijk zijn pijlen gericht op sociaal gamen. Dankzij functies als GameShare, GameChat en de nieuwe camera en Joy-Con-technologie, probeert het bedrijf opnieuw de woonkamer centraal te stellen. Geen wonder dus dat een titel als Super Mario Party Jamboree één van de eerste is die volledig gebruikmaakt van al die nieuwe foefjes. Jamboree was al een van de beste Mario Party-games in jaren, maar krijgt nu in deze Switch 2 Edition een uitbreiding die tegelijk ambitieus, vermakelijk en een tikkeltje onevenwichtig aanvoelt.

De basis blijft grotendeels hetzelfde: kleurrijke spelborden, sterren verzamelen, minigames in overvloed, en de bekende mix van geluk, sabotage en goed getimede items. Maar deze versie voegt genoeg toe om als meer dan een simpele heruitgave te gelden. Zo zijn er twee nieuwe spelregels toegevoegd aan de klassieke Party-modus: Tag Team en Frenzy Rules. In de eerste speel je 2v2 en gooi je tegelijk met je teamgenoot de dobbelsteen. Perfect om nieuwe spelers te laten instappen naast een ervaren rot. In de tweede draait het om snelheid: vijf beurten, iedereen start met 50 munten en een ster, en er verschijnen meteen twee sterren op het bord. Het tempo ligt hoog, de chaos is gegarandeerd en het past verrassend goed bij de typische Mario Party-gekte.

De echte vernieuwingen zitten echter in de extra content van Jamboree TV, een losstaande modus die volledig ontworpen lijkt te zijn om de Switch 2-hardware te demonstreren. De camera staat daarbij centraal. Als je hem hebt, kun je tijdens het spel je eigen gezicht naast je personage tonen en dat werkt verrassend goed mits je recht zit, niet beweegt en niet met vier man op een kleine bank gepropt zit. Voor jonge spelers is het geweldig: gekke gezichten trekken terwijl je Luigi van een ravijn duwt maakt de ervaring net dat tikkeltje persoonlijker.

Jamboree TV introduceert drie aparte onderdelen. De eerste is Bowser Live, een soort gameshow waarin je met behulp van stem en camera minigames speelt. Denk aan blokken meppen met je vuist in de lucht, Goomba’s op je hoofd balanceren of zo hard mogelijk “GO!” schreeuwen naar je console om een racewagen te laten rijden. Het voelt als een knipoog naar de EyeToy van weleer en in die zin is het vermakelijk. Maar het verliest snel zijn glans. Vooral omdat het steeds eindigt met hetzelfde, ietwat lauwe minispel waarin je moet schreeuwen om Bowser en het publiek voor je te winnen. Dit lijkt echter nooit helemaal goed te lukken.

Dan is er Carnival Coaster, waarin de focus ligt op de nieuwe muisbesturing van de Joy-Con 2. Deze minigames zijn verrassend leuk: van e-mails sorteren (alles van Bowser moet in de prullenbak), tot samenwerken met spring armen om een muur op te klimmen, of paintballen tegen Bob-Ombs. Het zijn spellen die intuïtief aanvoelen, vlot spelen en ideaal zijn voor korte, competitieve potjes. Vooral in combinatie met de Carnival Coaster-structuur — een rollercoaster die fungeert als overkoepelend spelbord — voelt dit als de meest geslaagde toevoeging van het pakket.

Technisch gezien biedt de Switch 2 Edition ook een opfrisbeurt: scherpere resoluties (1440p docked, 1080p handheld), kortere laadtijden en soepeler animaties. Het spel oogt en speelt strakker dan ooit. Bovendien werkt GameShare verrassend goed: met slechts één exemplaar van de game kunnen spelers op verschillende Switch-modellen meedoen, al is Jamboree TV hierbij enkel beschikbaar op de Switch 2 zelf.

Toch zijn er kanttekeningen te maken. De camera, hoewel leuk in theorie, werkt in praktijk niet altijd goed. De beeldkwaliteit is matig, het ontbreken van tracking maakt de ervaring soms frustrerend en bij lokale sessies moet je vaak in oncomfortabele posities zitten om überhaupt goed zichtbaar te zijn. Speel je online en zit je recht voor je scherm aan tafel, dan werkt het stukken beter, maar dat is een vrij specifieke gebruikssituatie. Ook voelt niet alles even goed doordacht. De microfoon-minigames zijn meestal niet meer dan een gimmick en de herhaling in Bowser Live zorgt ervoor dat je er waarschijnlijk snel op uitgekeken raakt.

Het geheel voelt daarom wat onevenwichtig. Enerzijds heb je een uitstekende basisgame, die met nieuwe regels en frisse Joy-Con minigames naar een hoger niveau wordt getild. Anderzijds zit er een laag gimmick-gedreven content bovenop die wisselend is in kwaliteit. Vooral voor lokale spelers met beperkte ruimte werkt de nieuwe content niet optimaal. De game laat zien wat de Switch 2 kan, maar ook waar de grenzen zitten. Letterlijk, als je per ongeluk je buurman uit beeld mept tijdens een luchtboksspelletje.