IN MEMORIAM | Duke Nukem

Regelmatig kijken we in In Memoriam terug op een reeks die we zijn kwijtgeraakt en die een gat in ons hart heeft achtergelaten. Een IP dat meer verdiende dan het heeft gekregen of gewoon een reeks games waarvan we meer wilden, ongeacht de vraag of het goed afgerond werd. Dit is een reeks uit het hart, het gebroken hart.

Het is het jaar 1991. Gaming zit eigenlijk nog in zijn kinderschoenen wanneer Duke Nukem op de wereld wordt losgelaten. In tegenstelling tot wat je misschien zou denken was dat geen first-person shooter. Het was een sidescrolling platformer, die zich in de nabije toekomst van 1997 afspeelde. De game was opgedeeld in levels en het doel was gewoon om het einde van het level te bereiken, terwijl je onderweg zoveel mogelijk punten verzamelde door vijanden af te knallen. Het visuele idee achter de game zoals we het nu kennen was al aanwezig, maar zeker nog niet helemaal afgewerkt.

Ook twee jaar later, bij Duke Nukem II, was dat nog niet het geval. Opnieuw herkennen we al flarden van een van de meest geliefde antihelden binnen gaming, maar het is nog niet helemaal wat het hoort te zijn.

Het is pas in 1997, met Duke Nukem 3D, dat ontwikkelaar 3D Realms (voorheen Apogee Software) de juiste formule te pakken heeft. De sprong naar 3D en een FPS maakt Duke Nukem tot het personage dat we vandaag kennen. De Duke die "came to kick ass and chew bubblegum", maar dan zonder kauwgom. Samen met Wolfenstein 3D en Doom zorgde de game toen voor de ultieme doorbraak van de FPS en het is zonder twijfel nog altijd de beste game in de reeks.

Dat had te maken met de gameplay, waarbij je op heel bevredigende manier aliens (en dan vooral pig cops) aan stukken kon schieten, maar ook met het personage van Duke zelf. Die niet de vuile taal niet achterwege en ook seks werd niet geschuwd in Duke Nukem 3D. Duke Nukem 3D was daarmee heel duidelijk een kind van zijn tijd, maar wel eentje dat iedereen wilde spelen.

Het is dan ook geen verrassing dat fans snel om een opvolger riepen en aan die sequel werd ook snel gewerkt. Nu ja, ze begonnen er snel aan. Wat daarna volgde is een verhaal waar eigenlijk geen einde meer aan te knopen is. Maar liefst 15 jaar zou de ontwikkeling van Duke Nukem Forever in beslag nemen, wat de uiteindelijke doodsteek voor de reeks betekende.

Duke Nukem Forever verscheen in 2011 nog wel, maar werd algemeen afgekraakt. De legende van de Duke was eigenlijk al voorbij voor hij nog goed en wel kon beginnen. Ondertussen hebben we door de jaren heen enkel maar gehoord hoe het ene na het andere project met de rokende held in de hoofdrol werd geannuleerd. Remakes van de sidescrollers, upgrades van Duke Nukem 3D of volledig nieuwe games, allemaal verdwenen ze als sneeuw voor de zon.

Momenteel zit het IP van Duke Nukem bij Gearbox, dat we natuurlijk kennen van Borderlands, maar daar lijken ze niet echt van plan te zijn om nog een nieuwe game te maken. Ooit was er sprake van een Duke Nukem Begins, waarschijnlijk een prequel, maar in 2017 lieten ze bij Gearbox verstaan dat ze nu echt niet veel zin hebben in een nieuwe Duke Nukem. Je kan het ze ook niet kwalijk nemen, want de game werd tijdens de eindeloze ontwikkeling van Duke Nukem Forever een meme waar meer mee werd gelachen dan dat er naar werd uitgekeken.

Dat wil niet zeggen dat Duke Nukem voor eeuwig begraven is. De franchise kan wel degelijk terugkeren, al dan niet in een andere vorm. Enkele jaren geleden doken er geruchten op rond een film, met niemand minder dan John Cena in de hoofdrol. In tussentijd werd die film al een paar keer ontkend en opnieuw aangekondigd, dus ook daar loopt de ontwikkeling zoals we dat tegenwoordig gewend zijn van een Duke Nukem-project.