Is Activision een 'one trick pony'?
Het spreekwoord stelt dat je nooit al je eieren in dezelfde mand mag leggen. Met de release van Call of Duty: Black Ops ging 4Gamers op zoek naar de waarheid achter deze stelling, specifiek voor Activision. Schuilt er waarheid in of heeft Activision meerdere paarden om op te wedden?
Hoeksteen
Als we naar de grootste klepper van het eindejaar kijken, komen we meteen bij Call of Duty: Black Ops terecht. De reeks weet al ettelijke jaren de aandacht naar zich toe te trekken en jaagt alle overige titels de daver op het lijf. Door de immense financiële resultaten die geboekt kunnen worden, teert Activision ook op het jaarlijks succes. Je kan dus makkelijk stellen dat Call of Duty een hoeksteen is van het bedrijf. De recente resultaten – Black Ops stond qua pre-orders verder dan Modern Warfare 2 – suggereren ook dat dit een terechte tactiek is. Leg daarnaast dat er binnen 24 uur ook meer dan een miljoen mensen het spel op Xbox Live aan het spelen waren en het mag nu al een schot in de roos genoemd worden, ondanks de pc-problemen die er blijkbaar heersen.
Investeerders verwachten bovendien steeds betere resultaten, wat op zijn beurt dan weer enorme druk zet op de franchise en de makers. De uitspraken van Bobby Kotick – om de creativiteit te kortwieken en het als een jaarlijkse cyclus te beschouwen, een routine – zijn hier zeker niet vreemd aan. Het is misschien niet wat een gamer wil horen (Kotick wordt niet voor niets aanzien als één van de grootste boemannen uit de industrie), maar investeerders zien geldzakken in die woorden en vermits hun geld dan weer belangrijk is voor Activision, is de keuze vanuit bedrijfsoogpunt te begrijpen.
Bovendien wint de reeks ook qua ontwikkeling aan belang binnen het bedrijf. Dit is te zien aan de drie studio's die nu verantwoordelijk zijn voor de toekomst van Call of Duty. Zo hebben we Treyarch, Infinity Ward en sinds kort ook Sledgehammer. Koppel dit aan mijmeringen om het te diversifiëren naar het actie-genre en een betalende MMO (en volgens de geruchten ook de ruimte) en je ziet meteen dat Call of Duty de financiële lijm is die quasi alle andere Activision-games bij elkaar houdt.
Gevaarlijke spelletje?
Het zou echter niet de eerste keer zijn dat een uitgever (financiële) klappen krijgt omdat er op te weinig paarden werd gewed. Zo had Take 2 het niet eenvoudig toen men niet echt aan de verwachtingen wist te voldoen ten tijde van Grand Theft Auto 4. De beurs besloot toen het bedrijf wat klappen te geven en in de nasleep borrelde de vraag op of het bedrijf eigenlijk wel iets anders in huis had, met een poging tot overname van EA als gevolg. Enkel teren op de Grand Theft Auto-franchise bleek dus behoorlijk gevaarlijk.
EA zelf, één van de giganten in de gameswereld, heeft onlangs mogen merken wat de impact kan zijn van een game met hoge verwachtingen. Medal of Honor deed het EA-paard op de beurs immers steigeren, hoewel het toen enkel nog maar ging om reviewscores – terwijl de doorverkoop toch al in de miljoenen liep. Het immense voordeel voor Electronic Arts is echter dat het op elk vlak meespeelt. Getuige daarvan zijn Fifa, Need for Speed, Bulletstorm, Mass Effect, The Sims, Valve-games en nog ettelijke andere reeksen met allure en verkoopkracht.
Verder zijn ook andere Activision-titels slachtoffer van de strategie om (slechts?) één speerpunt te hebben. Zo zijn er de voorbije weken andere titels van Activision verschenen en toch draait alles rond Call of Duty. De overige games slaagden er niet in om veel aandacht te genereren. Spider-Man: Shattered Dimensions, Star Wars: The Force Unleashed 2 en Guitar Hero: Warriors of Rock zijn slechts een paar voorbeelden van zulke titels die worstelden om aandacht. Bovendien lijkt ook de kwaliteit te lijden onder deze tunnelvisie, vermits Metacritic toont dat de drie bovenstaande titels onder de verwachtingen scoren, met vooral Star Wars: The Force Unleashed 2 als enorme teleurstelling.
Hier moet Activision toch oppassen dat één mindere telg in de Call of Duty-reeks (het kan altijd gebeuren) niet betekent dat het bedrijf meteen het mikpunt wordt van investeerders die altijd meer en meer verwachten. Het risico dus spreiden over meerdere sterk uitgebouwde reeksen kan enkel maar helpen.
Tijdig besef?
Is het dan allemaal kommer en kwel? Uiteraard niet, vermits de inkomsten van Call of Duty ook behoorlijk veel zaken mogelijk maken. Veel geld in het laatje brengen zorgt er ook voor dat je lucratieve deals kan afsluiten. Zo werd Bungie onlangs 'binnengehaald', iets wat beide partijen zeker ten goede zal komen. Bovendien wordt hiermee een topontwikkelaar aan het bedrijf gekoppeld, één die verantwoordelijk is geweest voor een andere verkoopstopper: Halo. Zelfs als hun nieuwe franchise maar half zo succesvol blijkt te zijn, zal het nog altijd meer dan zijn financiële steentje bijdragen – tot groot jolijt van de investeerders ongetwijfeld. Nadeel is wel dat Bungie geen contract van onbepaalde duur heeft en dat de zaken die ontwikkeld worden eigendom blijven van Bungie.
Gelukkig voor het bedrijf zit er nog een andere topontwikkelaar mee aan tafel, met name Blizzard. Reeksen als Warcraft, Diablo en Starcraft op de mantel hebben staan (en een ongekende vierde franchise in de maak) en bijzonder loyale fans maken van Blizzard een zeer dankbare partner om mee samen te werken. Maandelijks een aanzienlijke som kunnen incasseren enkel en alleen dankzij World of Warcraft is ongetwijfeld een luxe waar vele uitgevers jaloers op zijn.
De recente handtekening onder het contract met Bungie toont echter aan dat Activision zich wel degelijk bewust lijkt te zijn van het gevaar om op slechts één grote reeks (vermits Blizzard nog altijd zijn eigen filosofie hanteert van “done when it's done”, iets waar Kotick geen investeerders mee kan sussen) te mikken. Bovendien zouden te veel Call of Duty-games de reeks vooral schaden. Daarvan kan Activision het beste bewijs zelfs in eigen huis vinden. De ettelijke Hero-games die elkaar in snel tempo opvolgden, hebben de reeks niet echt veel deugd gedaan, waardoor het nu nog maar een schim is van de tsunami in de beginjaren.
Diversificatie is dan ook een goede zet en deze lijkt net op tijd te zijn ingezet. Toch lijken de meest recente berichten weer in de richting te wijzen van een verhoogde nadruk op Call of Duty. Nog geen week geleden liet de Chief Financial Officer van Activision immers weten dat er geschoven wordt in het 'casual' en het 'gelicentieerde' deel van hun titels, om zo meer middelen naar Call of Duty te kunnen schuiven. Of het een slimme zet is, zal de toekomst moeten uitwijzen.
Call of Duty is meer dan terecht een hoeksteen van Activision. Het spel heeft een wereldwijde bekendheid en brengt ongelooflijk veel geld op. Toch zou dit op termijn Activision kunnen schaden en de samenwerking met Bungie lijkt niet meteen een koersverandering op te leveren. De recente uitspraken om nog meer aandacht aan Call of Duty te besteden leggen enkel maar steeds meer druk op de schouders van de ontwikkelaars. Hoe sterk deze schouders ook zijn, ooit zullen ze bezwijken onder de druk, tenzij er andere schouders bijkomen om de last te dragen.