HANDS-ON PREVIEW | Little Nightmares III kan de engste telg in de reeks worden

Onlangs konden we tijdens het Back to School evenement van Bandai Namco in Parijs aan de slag met Little Nightmares III. Supermassive Games, bekend van horror hits zoals Until Dawn, neemt het stokje over van Tarsier Studios en voegt een frisse dynamiek toe aan de franchise. Voor het eerst in de serie kunnen twee spelers offline en online de handen ineenslaan in een angstaanjagende overlevingsstrijd tegen tal van monsterlijke wezens. 

De Little Nightmares franchise weet steeds met weinig woorden een verhaal neer te zetten. Ditmaal zijn de protagonisten van dienst de twee mysterieuze kinderen Low en Alone. Tijdens onze speelsessie werden de twee helden losgelaten in een vervloekt pretpark. Beiden proberen ze uit The Nowhere te ontsnappen op zoek naar betere oorden. Het enige stukje verhaal dat opviel is dat Low nogal triest toekeek naar een gebarsten spiegel en dat Alone hem weer snel mee naar een  volgende ruimte probeerde te brengen. 

De gameplay bestaat vooral uit het oplossen van allerlei puzzels, zodat je naar de volgende kamer kunt. Je gaat samen op zoek naar sleutels, geheime gangen en helpt elkaar op elke stap van de weg. Zo kun je elkaar een opstapje geven om op hoger gelegen gebieden te komen, kun je samen aan een touw gaan hangen om meer tegengewicht te bieden of kun je samen aan losse planken trekken om een doorgang te maken.  

Beide protagonisten beschikken over een ander wapen. Zo zeult Alone een steeksleutel mee en heeft Low een boog met pijlen in zijn bezit. Hiermee kan Low bijvoorbeeld knoppen indrukken door er een pijl op af te schieten en kan Alone rotte planken stukslaan om doorgangen te creëren. Ook tijdens de combat geeft het beide spelers een duidelijke rol. We werden tijdens onze sessie  meermaals aangevallen door enge poppen die Low met zijn pijlen kon onthoofden. Daarna was het aan Alone om het gevallen hoofd stuk te slaan terwijl het lichaam gewoon moordlustig verder bleef lopen. De duidelijke rolverdeling tussen Low en Alone smaakt naar meer; als de latere levels hierop voortbouwen, kan dit systeem de herspeelbaarheid aanzienlijk vergroten.

Een andere handige functie is het roepen naar vijanden. Door geluiden te maken kun je vijanden naar je toe lokken. We zagen een gigantische geblinddoekte clown meppen op een opgehangen zak vlees en het pad was langs één zijde versperd. Door het monsterlijke figuur naar de barricade te lokken door te roepen, kon hij blind om zich heen meppend het pad vrijmaken. Zo dien je voortdurend na te denken over elke situatie die je tegenkomt. 

De gameplay was alleen niet altijd even vlot. Wanneer je moet sprinten omdat er bijvoorbeeld een babymonster die woont op de stomp van iemand zijn arm (don’t ask) achter je aan komt kruipen, dan moet alles snel gaan. Frustrerend is dat beide personages niet tegelijk door de spleet van een deur kunnen lopen en dat dit één voor één dient te gebeuren. Dit terwijl er visueel wel duidelijk plek genoeg is om naast elkaar te lopen. Een ander vervelend aspect is dat je ook enkel door die zelfde open deur kunt wandelen wanneer je geen wapen in de hand hebt. Je loopt dus stomweg tegen een onzichtbare muur aan, totdat je je boog terug in je achterzak steekt, waarna je kunt doorwandelen. Het is vooral jammer dat dit de anders zeer vlotte gameplay ophoudt. 

Wat wel een absoluut sterktepunt was van de eerste tot de laatste seconde van de speelsessie, was de ongelooflijke sfeer die hier aanwezig is. De muziek houdt je steeds op het puntje van je stoel terwijl je rondom de meest enge taferelen sluipt. Niet alleen is de voorgrond eng met tal van details zoals rottend vlees, behekste marionetten of enge portretten. Ook de achtergrond kent tal van enge details. Zo zagen we regelmatig een carrousel vol moddervette enge clowns in de verte. Plots is deze carrousel leeg en blijf je je toch heel de tijd afvragen waar al die monsters nu toch naartoe zijn. Combineer dat alles met een knap schouwspel tussen licht en schaduw, waardoor je steeds bang afwacht op dat volgende schrikmoment.