HANDS-ON | Metroid Prime 4: Beyond laat na lang wachten een frisse indruk na

Nog een kleine maand, en dan is het eindelijk zover: de langverwachte release van Metroid Prime 4: Beyond. Toen Nintendo in 2017 tijdens de E3 Direct-presentatie het vervolg op de iconische Metroid Prime-trilogie onthulde, gingen fans compleet uit hun dak. Wat volgde was een ontwikkeling met meer omwegen dan een ruimtevlucht door een asteroïdenveld, en het wachten duurde uiteindelijk maar liefst acht jaar. Inmiddels lijkt de grootste hype wat te zijn weggeëbd, maar na een twee uur durende speelsessie op het kantoor van Nintendo is die bij ons weer helemaal terug. Beyond zou voor Metroid-fans weleens dé reden kunnen zijn om een Switch 2 in huis te halen.

Dat is meteen een gewaagde uitspraak, zeker als je weet dat Metroid Prime 4: Beyond ook gewoon op de klassieke Nintendo Switch verschijnt. Tijdens onze eerste kennismaking met de game - op de Nintendo Switch 2 Experience in Parijs - ontdekten we al dat Beyond op de nieuwe console grafische snufjes bevat die simpelweg niet mogelijk zijn op de originele Switch. Zo loopt Samus rond aan maar liefst 120 beelden per seconde bij een resolutie van 1080p, en is er ook de optie om in 4K te spelen op een gehalveerde framerate. Geen wonder dus dat Nintendo ons ook deze keer op de Switch 2 liet kennismaken met de game.

Waar de eerste demo in Parijs pronkte met de gloednieuwe muisbesturing van de Joy-Con 2-controllers, speelden we deze keer op klassieke wijze met knoppenbesturing. We begonnen letterlijk bij het begin: de openingsscène van de game, waarin Samus met haar ruimteschip door de lucht raast en vijanden en andere schepen moeiteloos uit de lucht knalt. Dit was hetzelfde gedeelte dat we ook in Parijs speelden, met één duidelijk verschil: deze keer konden we zien dat Metroid Prime 4: Beyond ook in handheldmodus op het kleinere scherm van de Switch 2 scherp, soepel en stabiel oogt.

Het eerste kwartier van Beyond speelt zich af in een onderzoeksstation. Na een naadloze overgang van cutscene naar gameplay kregen we een mix van verkenning, korte schietgevechten en eenvoudige puzzels voorgeschoteld. Samus baant zich een weg, al lopend en rollend in haar Morph Ball, door metalen gangen terwijl we langzaam vertrouwd raken met het tempo van Beyond. Na het opnieuw verslaan van de eerste - en meteen ook pittige – eindbaas, staat Samus plots oog in oog met Sylux: een mysterieuze premiejager met duidelijk een diepgewortelde wrok tegen de Galactische Federatie én tegen Samus. Of met andere woorden: de grote tegenstander van Beyond.

Wie Sylux precies is, en wat zijn achtergrond of drijfveren zijn, blijft voorlopig nog gissen. Al kunnen doorgewinterde fans hem misschien nog kennen van Metroid Prime Hunters op de Nintendo DS. Na de korte introductie nemen we een sprong vooruit in het verhaal. Op het grote scherm, in haarscherpe 4K-resolutie, zetten we onze eerste stappen in Fury Green: het eerste grote gebied uit de game. In contrast met wat je bij een typische Metroid-game zou verwachten, voelt dit gebied verrassend open en weelderig aan. Het is een zee van groen, met eerder Horizon-vibes dan klassieke Metroid-sferen. Dat gevoel wordt nog versterkt door de rustige, bijna etherische muziek, verweven met herkenbare Metroid-deuntjes die samen een unieke vibe creëren. 

Wat Samus op de planeet doet, is dan weer helemaal Metroid Prime. In opdracht van de Lamorn, een buitenaards volk dat ooit op de planeet Viewros leefde, gaan we in het gebied op zoek naar een van de vijf sleutels die we moeten bemachtigen. Het bereiken van de locatie van die sleutel verloopt volgens de vertrouwde formule: al verkennend speel je in dit spel gaandeweg nieuwe vaardigheden voor Samus vrij, waardoor steeds meer gebieden toegankelijk worden. Zo ontgrendelden we al vrij snel de Missile Launcher, waarmee we door muren heen konden knallen en zo toegang kregen tot nieuwe zones.

Op diezelfde manier maakten we ook kennis met Samus’ mysterieuze Psy-vaardigheden. Plots konden we op telekinetische wijze energiebollen verplaatsen om bijvoorbeeld deuren te openen. Later kregen we zelfs de mogelijkheid om de energieladingen uit Samus’ Arm Cannon te sturen terwijl ze door de ruimte vliegen, waardoor projectielen bochten kunnen maken en zo doelen raken die anders buiten bereik blijven. De nieuwe krachten hebben wel een keerzijde: ze eisen een tol van Samus’ lichaam, waardoor haar energiemeter langzaam leegloopt.

Die Psy-vaardigheden zorgen ervoor dat Beyond heel wat nieuwe puzzelmogelijkheden introduceert en de speler dwingt om op een andere manier te denken. Dat werd extra duidelijk tijdens een van de baasgevechten uit de demo. We namen het op tegen een gigantische bloem die haar zwakke kern stevig afschermde met een dikke bolster. Die verdediging doorbreken kon maar op één manier: eerst de doornen afschieten, en daarna met de Psy-krachten energiekogels tegelijk naar haar zwakke plekken sturen. Het vraagt een andere manier van redeneren en doet zelfs denken aan de puzzels uit The Legend of Zelda.

Tot slot kwamen we in onze speelsessie nog een opmerkelijk nieuw personage tegen: Mackenzie. Hij fungeert als een soort sidekick die een deel van de missie met Samus meeloopt, al is hij verre van een onverschrokken premiejager. Mackenzie is een mech-specialist met een duidelijk talent voor technologie, maar minstens even duidelijk is dat hij doodsbang is voor zowat alles wat beweegt. Zijn nerveuze opmerkingen en gestreste houding vormen een scherp contrast met Samus’ koele vastberadenheid. Hoe groot zijn rol uiteindelijk wordt, blijft voorlopig een mysterie, maar zijn aanwezigheid doet vermoeden dat Beyond meer inzet op karakterinteractie dan eerdere Prime-delen, en dat maakt ons alleen maar nieuwsgieriger.