Architect Life heeft een sterke fundering met ruimte voor verbetering

Als je in de Sims niet liever doet dan huizen bouwen, al meerdere LEGO huizen hebt gebouwd of droomt over een carrière als architect, kan Architect Life: a House Design Simulator weleens dé game zijn om jouw creativiteit de vrije loop te laten. Slaagt deze game er in om een leegte bij de SIM builders in te vullen?

Het concept van Architect Life is best simpel. In career mode ben jij een beginnende architect die door steeds ingewikkeldere opdrachten aan te nemen je carrière doet groeien. Als je de klanten te vervelend vindt, kan je terecht bij de free mode waar je gewoon kan bouwen waar jij zin in hebt. Meer dan dat heeft de game inhoudelijk ook echt niet nodig.

Waar we net iets meer om malen is dan weer of wat je kan bouwen er ook goed uit ziet. Het spel vraagt best veel van je computer, in ruil krijg je gedetailleerd hout en duidelijke texturen op verschillende soorten steen. Daarnaast is het werkblad ook gewoon conceptueel fantastisch. Je werkt op een kartonnen ondergrond waar je verschillende tools ziet liggen waar een architect gebruik van maakt. Visueel slaagt Architect Life er dus zeker in om een goede indruk te wekken.

Waar het schoentje knelt is het gebruiksgemak van het spel. Je begint met een tutorial waarin je de stappen van het bouwproces uitlegt. Eerst zet je de structurele basis- denk muren, ramen, deuren, dak,... Vervolgens zorg je dat het huis voldoende verwarmd is, dan kan je het geheel gaan invullen en ten slotte kan je aan het bouwprocess beginnen. Daar zie je de tijd voorbij vliegen terwijl je project gebouwd wordt en krijg je af en toe te maken met een probleem waar je ofwel tijd ofwel geld heen moet gooien om het op te lossen. Klinkt op zich simpel genoeg, en in de tutorial is het ook gewoon heel erg gemakkelijk.

Wanneer je effectief aan de slag gaat met het spel zal je echter al snel de muren oplopen. De eerste paar builds gingen gepaard met best wat gevloek. Plots moet je je kamers wel echt gaan benoemen, moet je zien dat je mooie bakstenen muur geschilderd moet worden- eventueel met een baksteenpatroon die minder mooi is en nog meer kleine irritaties die je moet gaan uitdokteren. Die eerste pogingen zijn dus niet per se aangenaam. Als je de valkuilen wat kent en het systeem wat beter onder de knie hebt, wordt het spel een stuk aangenamer. Daarnaast lijdt het spel ook enigszins onder zijn controls. Soms moet je best wat knoeien om alles naar jouw visie gevormd te krijgen. Muren die niet altijd willen staan waar jij het wilt, verwarmingen die niet liever doen dan aan je buitenmuur hangen, stoelen die je onmogelijk recht krijgt tenzij je ze tegen de muur vastplakt,... noem maar op.

Helaas komt er ook een nieuw gemis naar boven eens je het spel onder de knie hebt: eigenlijk is het spel best een beetje kaal. De spelervaring wordt beperkt door het aantal opties dat je krijgt voor de invulling van de huizen die je bouwt. Op zich is dat interieur ook helemaal geen taak voor een architect, maar als je het dan toch in je game steekt, doe het dan goed. Wat dan ook meteen opvalt zijn de DLC's die bij release gelijk gedropt werden. In deze packs zitten extra opties voor het interieur, wat gezien het magere aanbod van de base game best wel tegensteekt. Het voelt aan alsof we het slechtste van de Sims games er ook bij moeten nemen, wat de ervaring gelijk verzuurt.