REVIEW | Octopath Traveler 0 behoudt de charme van de reeks

Octopath Traveler is de voorbije jaren in sneltempo uitgegroeid tot een populaire RPG-reeks, die opvalt vanwege zijn grafische stijl en de manier waarop verschillende verhalen door elkaar worden geweven. Met Octopath Traveler 0 gooit Square Enix het echter over een iets andere boeg, want ditmaal is er geen sprake van een boel verschillende hoofdpersonages, maar ben jij  het als speler die centraal staat.

In het begin van de game mag je ditmaal dan ook je eigen personage maken. In de pixelstijl van Octopath Traveler 0 wil dat niet zeggen dat je duizenden opties hebt om je personage aan te passen, maar je mag wel een beetje je uiterlijk kiezen, je speciale skills uitzoeken en zelfs je favoriete eten een naam geven.

Daarna kom je terecht in Wishvale, een idyllisch dorpje waar jij al je hele leven doorbrengt met je familie. Wanneer het dorp echter compleet wordt verwoest, is het aan jou om op zoek te gaan naar de daders en om Wishvale helemaal opnieuw op te bouwen.

Octopath Traveler 0 heeft dus niet echt verschillende verhalen die losjes aan elkaar hangen, maar dus wel één groot verhaal met één hoofdpersonage. Dat wil niet zeggen dat je niet zelf kan kiezen hoe je het verhaal laat verlopen.

Dat verhaal is immers opgedeeld in vier grote stukken: alles rond Wishvale en drie segmenten rond de drie grote slechteriken. Je kan zelf kiezen in welke volgorde je ze speelt en je kan ook vrij van het ene verhaal naar het andere springen. Gelukkig staat er ook altijd bij welk level je moet zijn om het volgende stukje te spelen, zodat je weet wanneer het tijd is om even een ander deel van het verhaal aan te snijden.

Vreemd genoeg waren wij quasi altijd een beetje te hoog in level, zonder dat we echt aan het grinden waren, waardoor er over het algemeen vrij weinig uitdaging te vinden was in Octopath Traveler 0.

De drie grote bad guys in de game zijn allemaal gestoeld op één eigenschap: wealth, power of fame. Hun verhaal draait dus ook steevast rond één van die aspecten en ook jij als speler zal groeien in die drie wanneer je missies uitvoert.

Die groei is nodig om meer interactie te kunnen hebben met alle NPC’s in de wereld. Je kan er immers heel wat aanspraken om vervolgens items te krijgen, ze uit te dagen voor een gevecht, ze in te huren om je te komen helpen tijdens een gevecht of om ze uit te nodigen om in Wishvale te komen wonen.

Er zijn ook een aantal missies die verband houden met Wishvale zelf, zodat je dat dorpje kan uitbreiden met nieuwe woningen en andere gebouwen, waardoor je zelf dan weer extraatjes krijgt, zoals gratis items. Wie bang is dat Octopath Traveler 0 heel veel vraagt op het vlak van city building, die moet zich echter geen zorgen maken. Het uitbouwen van Wishvale is relatief oppervlakkig en goed ingewerkt in het verhaal, waardoor het nooit een taak wordt. Wie zich toch volledig wil wijden aan het invullen van Wishvale, die krijgt daar ook genoeg opties voor.

Wie al eens een game in de reeks heeft gespeeld, die zal onmiddellijk zijn weg kennen in het combatsysteem, dat weer gestoeld is op het idee  van Boost en Break, waarbij je de zwakke plekken van vijanden moet vinden om ze te ‘breken’ en vervolgens Boost kan gebruiken om extra aanvallen uit te voeren.

Natuurlijk zijn er ook weer een flink aantal jobs aanwezig, waarbij je eigen personage elke job kan leren, en kan je doorheen de game nieuwe skills leren. In totaal kan je ook dertig personages rekruteren om deel uit te maken van je verhaal, en kan je er tot acht mee in de strijd nemen.

Die acht personages worden verdeeld over een front row en een back row, waarbij je enkel met de front row kan aanvallen, terwijl personages op de achterste rij health terugkrijgen. Tijdens gevechten kan je ze eenvoudig van de ene rij naar de andere schuiven, om hun skills in de strijd te gooien wanneer nodig. Die skills zijn bijzonder uiteenlopend en het is zeker nuttig om te experimenteren met wat ze allemaal kunnen en hoe je ze kan combineren.

Daardoor kan iedereen zijn eigen stijl ontwikkelen, maar heb je ook nooit het probleem dat je plots in een gevecht terechtkomt waarin je volledig kansloos bent, omdat je de verkeerde personages bij hebt. Tenzij je er natuurlijk voor kiest om een heel eenzijdig team samen te stellen.

Visueel blijft de stijl van de reeks in het oog springen, met mooie omgevingen waarbij de typische HD-2D pixel art van het scherm spat. Ook op vlak van soundtrack is Octopath Traveler 0 bijzonder sterk. De muziek voegt steeds toe aan de sfeer en op geen enkel moment hadden we het idee dat een bepaald deuntje echt wel mocht ophouden. Het enige waar we minder fan van zijn, is de voice acting, die over het algemeen nogal flauw aanvoelt.